Herinner me
aan de heiligheid
van het pasgeboren Daglichtbij het ochtendgloren
Herinner me
aan de ruwe kwetsbaarheid
van de sfeer op de bergtop
hoe de Wind er zacht
tussen de grassen glijdt
de rotsen koestert
en de huid kust
van de enkeling die zich er begeeft,
om dat wat groter is dan hem
te ontmoeten
Herinner me
aan het geduld
waarmee de Boom de vruchten
voortbracht
waarmee ik mn lichaam voedt
en mn ziel verzacht
Herinner me
aan de stilte
die altijd wacht
op de achtergrond
van de dingen die we doen
en de dingen die we zeggen
de dingen die we geloven
en de dingen die we beloven
Herinner me
aan de mistige wouden
die weinigen betreden zouden
aan zandvlaktes
en uitgestrekte meren
aan de eerste sneeuw
en de schreeuw van de meeuw
Herinner me
te spelen en te delen
en liefdevol mezelf te helen
bij elke stap die ik neem, fluister me
de klanken toe
van het wondere lied
dat alles verbindt maar niemand ziet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten