My only wish was to be an ecstatic wanderer. Rather than chairs and tables, I preferred the ground, trees, and caves, for in those places I felt I could lean against the cheek of God - Clarissa Pinkola Estés (Women who run with the wolves)

donderdag 21 april 2011

De Liefde.

El amor es la matéria de la que se construyo el universo - Paulo Coelho


Het universum vibreert op de frequentie van Liefde. Liefde is de kracht die alles met elkaar verbindt en alles doet bewegen. Liefde is overal. Ze danst, ze stroomt, staat nooit stil. Ze is onvangbaar. Ontembaar. Ze herinnert ons aan de wildernis in ons. Ze is het oergegeven. De Liefde brengt ons in onze oerstaat. Als we haar toelaten, haar voelen, haar beleven en meedansen in haar dans, dan zingt ons hart, dan voelen we onze puurste kracht, dan zijn we God. Dan zijn we vrij.
Maar als we datgene dat de liefde in ons teweegbracht, en de resonantie die we voelen bij een bepaalde persoon of plaats of middel, proberen bijhouden of opnieuw datzelfde opzoeken met als doel het zelfde weer te ervaren, vergissen we ons. We dienen aandachtig te voelen waar de stroom ons heenvoert. Zo blijven we haar ervaren. Ze blijft niet hangen. Soms wel een hele tijd, maar vaak niet. Ze stroomde toen daar, maar voor je het weet stroomt ze weer elders. Als we open staan, kunnen we meestromen. Dat betekent dat we telkens de gebeurtenissen, personen en plaatsen moeten loslaten. Zij zijn niet onze focus, maar de levensvormen waarmee we Liefde mogen delen en vieren. Onze focus is de stroom, de Liefde. Ze is overal, altijd in beweging. Haar Bron bevindt zich binnen in onszelf. Laten we ons overgeven aan de Liefde. Elk moment als nieuw ervaren. Dan zijn we Liefde.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten